Menu principale:

nerio235.it


Vai ai contenuti

Pagina 97

historiae 81-100

Patres coeptatam libertatem,postquam obviam itum,omisere.Mucianus,ne sperni senatus iudicium et cunctis sub Nerone admissis data impunitas videretur,Octavium…….Sagittam et Antistium Sosianum senatorii ordinis egressos exilium in easdem insulas redegit.Octavius Pontiam Postuminam stupro cognitam et nuptias suas abnuentem impotens amoris interfecerat,Sosianus pravitate morum multis exitiosus.Ambo gravi senatus consulto damnati pulsique,quamvis concesso aliis reditu,in eadem poena retenti sunt.Nec ideo lenita erga Mucianum invidia;quippe Sosianus ac Sagitta viles,etiam si reverterentur:accusatorum ingenia et opes et exercita malis artibus potentia timebantur.Reconciliavit paulisper studia patrum habita in senatu cognitio secundum veterem morem.
272
Gli onorevoli l’iniziale libertà ,dopochè venne ostacolata, lasciarono andare.Mucianus affinchè non sembrasse che disprezzasse i decreti del senato e che fosse assicurata l’impunità a tutti i delitti sotto Nero,relegò nelle stesse isole Octavius….. Sagitta e Antistius Sosianus, dell’ordine senatorio, scappati dal confino.Octavius,pazzo d’amore,aveva ucciso Pontia Postumina violentata e contraria a sposarlo,Sosianus dannoso a molti col suo carattere spregiudicato.Entrambi condannati con un severo decreto del senato e scacciati,benchè ad altri revocato l’esilio,furono confermati nella medesima pena.Nè per questo attenuata l’antipatia per Mucianus,perché Sosianus e Sagitta ,anche se ritornati,innocui;invece si temevano le capacità,le risorse e la potenza addestrata con malvagie tecniche, degli accusatori.
Poco per volta si riconciliò le simpatie degli onorevoli tenendo una istruttoria in senato secondo la tradizione.

Manlius Patruitus senator pulsatum se in colonia Seniensi coetu multitudinis et iussu magistratuum querebatur;nec finem iniuriae hic stetisse:planctum et lamenta et supremorum imaginem praesenti sibi circumdata cum contumeliis ac probris,quae in senatum universum iacerentur.Vocati qui arguebantur,et cognita causa in convictos vindicatum,additumque senatus consultum,quo Seniensium plebes modestiae admoneretur.Isdem diebus Antonius Flamma Cyrenensibus…………damnatur lege repetundarum et exilio ob saevitiam.Inter quae miltaris seditio prope exarsit.Praetorianam militiam repetebant a Vitellio dimissi,pro Vespasiano congregati;et lectus in eandem spem e legionibus miles promissa stipendia flagitabat;ne Vitelliani quidem sine multa caede pelli poterant:sed immensa pecunia tanta vis hominum retinenda erat.
273
Il senatoreManlius Patruitus si lamentava delle percosse nella colonia Seniensis da parte di un assembramento di gente e per ordine dei magistrati;né era finito qui l’oltraggio;la sua persona circondata da gesti di dolore,lamenti e da un finto funerale con insulti e insolenze indirizzate a tutto il senato.Convocati gli imputati e istruita la causa per punire i colpevoli e in aggiunta un decreto dove si invitava alla moderazione la popolazione Seniensis.Negli stessi giorni Antonius Flamma dai Cyrenensis…… è condannato per concussione e all’esilio per violenza.
Tra i soldati quasi scoppiò una rivolta.I congedati da Vitellius,riaggregatisi in nome di Vespasianus, chiedevano di essere di nuovo arruolati come pretoriani e i militari, scelti dalle legioni nella medesima speranza, insistevano per i promessi stipendi;
neanche i Vitelliani potevano essere allontanati senza una grande strage:ma una tale forza di uomini per essere mantenuta abbisognava di moltissimo denaro.

Ingressus castra Mucianus,quo rectius stipendia singulorum spectaret,suis cum insignibus armisque victores constituit,modicis inter se spatiis discretos.Tum Vitelliani,quos apud Bovillas in deditionem acceptos memoravimus,ceterique per urbem et urbi vicina conquisiti producuntur prope intecto corpore.Eos Mucianus diduci et Germanicum Britannicumque militem,ac si qui aliorum exercituum,separatim adsistere iubet.Illos primus statim adspectus obstupefecerat,cum ex diverso velut aciem telis et armis trucem,semet clausos nudosque et inluvie deformes adspicerent:ut vero huc illuc distrahi coepere,metus per omnes et praecipua Germanici militis formido,tamquam ea separatione ad caedaem destinaretur.
274
Mucianus entrato nella base per stabilire più giustamente la paga di ognuno,scierò i vincitori con le proprie insegne e armi,separati da piccoli spazi.Allora i Vitelliani,che ricordammo arresisi vicino Bovillae,e tutti gli altri rintracciati a Roma e nelle sue vicinanze vengono fatti avanzare quasi nudi.Mucianus comanda di separarli e di posizionare separatamente i soldati Germanici e Britannici e chi eventualmente di altri eserciti.Al primo sguardo questi sbalordirono all’istante in quanto vedevano sé stessi circondati e nudi e ripugnanti per la sporcizia,mentre dall’altra parte quasi un esercito bellicoso tutto armato:appena iniziarono ad essere divisi qui e là,in tutti la paura e particolare timore nei soldati Germanici come se fossero destinati dalla separazione alla morte

Prensare commanipularium pectora,cervicibus innecti,suprema oscula petere,ne desererentur soli neu pari causa disparem fortunam paterentur;modo Mucianum,modo absentem principem,postremum caelum ac deos obtestari,donec Mucianus cunctos eiusdem sacramenti,eius… imperatoris milites appellans,falso timori obviam iret;namque et victor exercitus clamore lacrimas eorum iuvabat.Isque finis illa die.Paucis post diebus adloquentem Domitianum firmati iam excepere;spernunt oblatos agros,militiam et stipendia orant.Preces erant,sed quibus contra dici non posset;igitur in praetorium accepti.Dein quibus aetas et iusta stipendia,dimissi cum honore,alii ob culpam,sed carptim ac singuli,quo tutissimo remedio consensus multitudinis extenuatur.
275
Stringevano il petto dei commilitoni,prendendo la testa chiedevano l’ultimo bacio,di non lasciarli soli e che ,di pari condizione,non subissero una sorte avversa ;ora imploravano Mucianus,ora l’assente principe,infine il cielo e le divinità,finchè Mucianus chiamandoli tutti soldati di uno stesso giuramento,di uno stesso imperatore,eliminò il falso timore;e infatti anche i soldati vincitori con urla aiutavano le lacrime.Questa la fine in quella giornata.Pochi giorni dopo ormai rincuorati ascoltarono le parole di Domitianus ,rifiutano l’offerta di terreni,chiedono il servizio militare e la paga.Erano preghiere,ma contro le quali non si poteva dir di no,quindi accolti tra i pretoriani.Infine congedati ,con onore chi aveva l’età e la l’anzianità di servizio giusta,gli altri perché colpevoli,ma alla spicciolata e uno alla volta,- sicurissimo rimedio col quale il consenso della moltitudine si viene ad attenuare.

Ceterum verane pauperie an uti videretur,actum in senatu ut sescenties sestertium a privatis mutuum acciperetur,praepositusque ei curae Pompeius Silvanus.Nec multo post necessitas abiit sive omissa simulatio.Abrogati inde legem ferente Domitiano consulatus,quos Vitellius dederat,funusque censorium Flavio Sabino ductum,magna documenta instabilis fortunae summaque et ima miscentis.Sub idem tempus L.Piso pro consule interficitur.Ea de caede quam verissime expediam,si pauca supra repetiero ab initio causisque talium facinorum non absurda.Legio in Africa auxiliaque tutandis imperii finibus sub divo Augusto Tiberioque principibus proconsuli parebant.
276
Ma se vero il deficit oppure sembrasse di avvalersi,in senato un decreto per aprire un mutuo di sessanta milioni di sesterzi dai privati,e incaricato di questa incombenza Pompeius Silvanus.E non molto dopo questa urgenza decadde oppure abbandonata la finzione.Quindi su proposta di Domitianus abrogati i consolati che Vitellius aveva assegnato,e svolti funerali di stato per Flavius Sabinus,eccezionale testimonianza della instabilità della fortuna la quale porta dalle stelle alle stalle.Pressapoco nello stesso periodo è ucciso il proconsole L.Piso.Quanto più veritiero sarò su questo assassinio,se in breve avrò ripreso dall’inizio avvenimenti precedenti e coerenti con le cause di tali delitti.Durante il governo del divino Augustus e Tiberius la legione e le forze alleate in Africa per difendere i confini, obbedivano a un proconsole.


Home Page | Introduzione | historiae 4-30 | historiae 31-55 | historiae 56-80 | historiae 81-100 | historiae 101-120 | Mappa del sito


Torna ai contenuti | Torna al menu