Menu principale:

nerio235.it


Vai ai contenuti

Pagina 18

historiae 4-30

Galbae corpus diu neglectum et licentia tenebrarum plurimis ludibriis vexatum dispensator Argius e primoribus servis humili sepoltura in privatis eius hortis contexit.Caput per lixas calonesque suffixum laceratumque ante Patrobii tumulum(libertus is Neronis punitus a Galba fuerat)postera demum die repertum et cremato iam corpori admixtum est.Hunc exitum habuit Servius Galba,tribus et septuaginta annis quinque principes prospera fortuna emensus et alieno imperio felicior quam suo.Vetus in famiglia nobilitas,magnae opes;ipsi medium ingenium,magis extra vitia quam cum virtutibus.Famae nec incuriosus nec venditator;pecuniae alienae non adpetens,suae parcus,publicae avarus;amicorum libertorumque,ubi in bonos incidisset,sine reprehensione patiens,si mali forent,usque ad culpam ignarus:sed claritas natalium et metus temporum obtentui ut quod segnitia erat,sapientia vocaretur.Dum vigebat aetas,militari laude apud Germanias floruit,proconsole Africam moderate,iam senior citeriorem Hispaniam pari iustitia continuit,maior privato visus,dum privatus fuit,et omnium consensu capax imperii,nisi imperasset.
41
Il corpo di Galba a lungo trascurato e maltrattato da moltissimi oltraggi col favore delle tenebre,fu sotterrato con una semplice sepoltura dall’amministratore Argius,uno dei servi più fidati,nei suoi giardini.La testa, appiccata e dilaniata da facchini e sguatteri;trovata infine il giorno dopo davanti alla tomba di Patrobius(questo liberto di Nero era stato punito da Galba) e fu riunita al corpo già cremato.Questa la fine di Servius Galba,settantatre anni,passato indenne attraverso cinque principi e più fortunato sotto l’altrui governo che col proprio.La famiglia di antica nobiltà,grandi le ricchezze;di media intelligenza,esente da vizi più che virtuoso,non indifferente al successo né sbruffone;non desideroso del l’altrui denaro,parsimonioso del suo, intransigente sul tesoro pubblico.Con gli amici e i liberti,se incappava in buoni,indulgente senza rimbrotti,se in cattivi,fino alla colpa ignaro.Ma la nobiltà della famiglia e i tempi paurosi di pretesto perché ciò che era passività fosse chiamata saggezza.Mentre era nel rigoglio degli anni,fiorì di lode militare nella Germania,proconsole con moderazione in Africa,ormai anziano continuò con uguale rettitudine nella Spagna citeriore.Considerato superiore a un cittadino,finchè fu un cittadino e agli occhi di tutti ,se non avesse imperato,degno dell’impero.

Trepidam urbem ac simul atrocitatem recentis sceleris,simul veteres Othonis mores paventem novus insuper de Vitellio nuntius exterruit,ante caedem Galbae suppressus,ut tantum superioris Germaniae exercitum descivisse crederetur.Tum duos omnium mortalium impudicitia ignavia luxuria deterrimos velut ad perdendum imperium fataliter electos non senatus modo et eques,quis aliqua pars et cura rei publicae,sed volgus quoque palam maerere.Nec iam recentia saevae pacis exempla,sed repetita bellorum civilium memoria captam totiens suis exercitibus urbem,vastitatem Italiane,direptiones provinciarum,Pharsaliam Philippos et Perusiam ac Mutinam,nota publicarum cladium nomina loquebantur:Prope eversum orbem etiam cum de principatu inter bonos certaretur,sed mansisse C:Iulio,mansisse Caesare Augusto victore imperium;mansuram fuisse sub Pompeio Brutoque rem publicam;nunc pro Ottone an pro Vitellio in templa ituros?Utrasque impias preces,utraque detestando vota inter duos,quorum bello solum id scires,deteriorem fore qui vicisset.Erant qui Vespasianum et arma orientis augurarentur et ut potior utroque Vespasianus,ita bellum aliud atque alias clades horrebant;et ambigua de Vespasiano fama,solusque omnium ante se principum in melius mutatus est..
42
Una nuova notizia su Vitellio,nascosta prima dell’uccisione di Galba affinché si credesse che solo l’esercito della Germania superiore si fosse sollevato,oltrepiù spaventò la città tremante per l’atrocità del recente delitto e ugualmente paurosa delle vecchie abitudini di Otho;allora dei due mortali peggiori per spudoratezza,indolenza e sfarzo,scelti quasi fatalmente per distruggere l’impero, non solo il senato e i cavalieri-ai quali qualche parte dello Stato e l’amministrazione-,ma anche il popolino apertamente a lamentarsi.Nè ormai esempi più recenti di pace turbolenta,ma richiamate alla memoria le guerre civili parlavano delle città tante volte catturate dai loro eserciti,della rovina dell’Italia,del saccheggio delle province,di Farsalo,di Filippi,Perugia e Modena,nomi famosi di stragi di civili.Quasi distrutto il mondo anche quando si combatteva tra onesti per il potere,ma si affermò con C.Iulius,si affermò con Caesar Augustus vincitore l’impero; sotto Pompeius e Brutus sarebbe rimasta la repubblica.Ora andare in chiesa per Otho o Vitellius? Le preghiere per entrambi blasfeme,ugualmente da evitare le invocazioni per i due,nella contesa dei quali solo questo sapresti, che sarebbe il peggiote quello che avrebbe vinto.C’erano quelli che scommettevano su Vespasiano e sull’armata orientale e come più forte di entrambi Vespasiano ,così inorridivano per un'altra guerra e altre stragi ; inoltre ambigue le voci su Vespasiano e solo, tra tutti i principi precedenti, mutò in meglio.



Home Page | Introduzione | historiae 4-30 | historiae 31-55 | historiae 56-80 | historiae 81-100 | historiae 101-120 | Mappa del sito


Torna ai contenuti | Torna al menu