Menu principale:

nerio235.it


Vai ai contenuti

Pagina 17

historiae 4-30

Omnia deinde arbitrio militum acta,praetorii praefectos sibi ipsi legere,Plotium Firmum e manipularibus quondam,tum vigilum praepositum et incolumi adhuc Galba partes Othonis secutum,adiungitur Licinius Proculus,intima familiaritate Othonis suspectus consilia eius fovisse:Urbi Flavium Sabinum praefecere,iudicium Neronis secuti sub quo eandem curam obtinuerat,plerisque Vespasianum fratrem in eo respicientibus.Flagitatum ut vacationes praestari centurionibus solitae remitterentur,namque gregarius miles ut tributum annuum pendebat:Quarta pars manipoli sparsa per commeatus aut in ipsis castris vaga,dum mercedem centurioni exsolveret,neque modum oneris quisquam neque genus quaestus pensi habebat per latrocinia et raptus aut servilibus ministeriis militiae otium redimebant.Tum locupletissimus quisque miles labore ac saevitia fatigari,donec vacationem emeret.Ubi sumptibus exhaustus socordia in super elanguerat,inops pro locuplete et iners pro strenuo in manipulum redibat ac rursus alius atque alius eadem egestate ac licentia corrupti ad seditiones et discordia et ad extremum bella civilia ruebant.Sed Otho ne volgi largitione centurionum animos averteret et fiscum suum vacationes annuas exsoluturum promisit,rem haud dubie utilem et a bonis postea principibus perpetuitate disciplinae firmatam.Laco praefectus,tamquam in insulam seponeretur,ab evocato quem ad caedem eius Otho praemiserat confossus,in Marcianum Icelum ut in libertum palam animadversum.
38
Da allora ogni azione a discrezione dei soldati,elessero da per se i prefetti del pretorio:Plotius Firmus prima comandante dei fanti,ora dei vigili e, ancora vivo Galba, passato nelle file di Otho, Licinius Proculus viene aggiunto per l’intima familiarità con Otho,ben visto per averlo assecondato nei suoi piani;misero a capo della città Flavius Sabinus,seguendo la scelta di Nero,sotto il quale la medesima carica aveva ottenuto,-i più vedendo in lui il fratello Vespasiano.Richieste di condonare i congedi soliti ad essere pagati ai centurioni,infatti sul fante pendeva quasi una tassa annuale.La quarta parte del manipolo in giro per congedo o vagante nelle stesse caserme,purchè pagasse il dovuto al centurione,-e nessuno badava né all’entità del debito né alla fonte di guadagno,-riscattavano la licenza militare con furti,rapine o impieghi servili.Inoltre tutti i militari più ricchi erano spossati dalla fatica e dalle violenze,finchè non pagavano il congedo.Quando,impoveriti dalle spese, si erano indeboliti ancor di più per l’oziare,poveri invece che ricchi,fiacchi invece che vigorosi,ritornavano al manipolo, e di nuovo uno e poi l’ altro guastati dalla medesima povertà e licenza, scivolavano verso la rivolta e la discordia e infine verso la guerra civile.Ma Otho per non perdere la simpatia dei centurioni a causa del condono alla truppa promise quindi che il suo patrimonio sarebbe stato impiegato per i congedi annuali,gesto senza dubbio utile e confermato poi dai principi per il mantenimento della disciplina.Il prefetto Laco,benché fosse confinato su un’isola,trafitto da un riservista che Otho aveva mandato anticipatamente per la sua uccisione,Marcianus Icelus punito pubblicamente come un liberto.
Exacto per scelera die novissimum malorum fuit laetitia.Vocat senatum praetor urbanus,certant adulationibus ceteri magistratus,adcurrunt patres,decernitur Othoni tribunicia potestas et nomen Augusti et omnes principum honores,adnitentibus cunctis abolire convicia ac probra,quae promisce iacta haesisse animo eius nemo sensit:omisisset offensas an distulisset,brevitate imperii in incerto fuit.Otho cruento adhuc foro per stragem iacentium in Capitolium atque inde in Palatium vectus concedi corpora sepulturae cremarique permisit.Pisonem Verania uxor ac frater Scribonianus,Titum Vinium Crispina filia composuere,quaesitis redemptisque capitibus,quae venalia interfectores servaverant.
39
Passato il giorno tra i delitti,la nuovissima malvagità fu la felicitàIl pretore urbano convoca il senato,gli altri magistrati gareggiano in cortigianeria,s’affrettano i senatori;si attribuisce a Otho la podestà tribunizia,il nome di Augusto e tutte le prerogative dei principi,sforzandosi tutti di cancellare gli insulti e le invettive le quali indistintamente scagliate, nessuno capì se avessero lasciato traccia nel suo cuore.Se avesse lasciato cadere le offese o se le avesse rimandate , per la brevità del governo fu incerto .-Otho,il Foro ancora imbrattato, condotto attraverso il groviglio di caduti in Campidoglio e quindi nel Palazzo permise di concedere la sepoltura ai corpi e che venissero cremati.La moglie Verania e il fratello Scribonianus Piso,la figlia Crispina Titus Vinius ricomposero,chieste e riscattate le teste che, vendibili,i killers avevano conservate.

Piso unum et tricesimum aetatis annum explebat,fama meliore quam fortuna.Fratres eius Magnum Claudius,Crassum Nero interfecerant;ipse diu exul,quadriduo Caesar,properata adoptione ad hoc tantum maiori fratri praelatus est,ut prior occideretur.Titus Vinius quinquaginta septem annos variis moribus egit.Pater illi praetoria famiglia,maternus avus e proscriptis.Prima militia infamis;legatum Calvisium Sabinum habuerat,cuius uxor mala cupidine visendi situm castrorum per noctem militari habitu ingressa cum vigilias et cetera militiae munia eadem lascivia temptasset,in ipsis principiis stuprum ausa,et criminis huis reus Titus Vinius arguebatur.Igitur iussu C.Caesaris oneratus catenis,mox mutatione temporum dimissus,cursu honorum inoffenso legioni post praeturam praepositus probatusque servili deinceps probro respersus est,tamquam scyphum aureum in convivio Claudii furatus et Claudius postera die soli omnium Vinio fictilibus ministrari iussit.Sed Vinius proconsulatu Galliam Narborensem severe integreque rexit,mox Galbae amicizia in abruptum tractus,audax callidus promptus et prout animum intendisset,pravus aut industrius,eadem vi.Testamentum Titi Vini magnitudine opum inritum,Pisonis supremam voluntatem paupertas firmavit.
40
Piso terminava 31 anni con una reputazione migliore della sorte.I suoi fratelli, Magnus –da Claudius,Crassus da Nero erano stati eliminati;lui stesso a lungo esule,Cesare per quattro giorni,con l’affrettata adozione solo in ciò sorpassò il fratello maggiore,di essere ucciso per prima.Titus Vinius visse 57 anni con diversi cumportamenti.Suo padre di famiglia pretoria,il nonno materno un confinato.Infamante la prima carriera militare:Aveva avuto per generale Calvisius Sabinus,la cui moglie per una morbosa voglia di vedere l’ambiente di caserma,entrata vestita da militare di notte,dopo aver provocato con la medesima malizia le sentinelle e le altre guardie,dentro gli stessi alloggiamenti degli ufficiali osò l’adulterio e era indicato come colpevole di questo reato Titus Vinius.Quindi incarcerato per ordine di C.Caesar poi cambiati i tempi rilasciato,con una carriera priva di ostacoli dopo la pretura nominato comandante di legione e stimato, in seguito fu schizzato da un servile reato,come se fosse stato il ladro della tazza d’oro al pranzo di Claudius e Claudius il giorno dopo ordinò che al solo Vinius, fra tutti, fosse apparecchiato con terracotte.Ma Vinius nel proconsolato governò con severità e onestà la Gallia Narborense,poi trascinato nella rovina dall’amicizia per Galba,-audace,furbo e sveglio e a seconda di come indirizzava la mente,malvagio o operoso,con la stessa intensità.Il testamento di Titus Vinius annullato per la grandezza dell’eredità,la povertà confermò le ultime volontà di Piso.


Home Page | Introduzione | historiae 4-30 | historiae 31-55 | historiae 56-80 | historiae 81-100 | historiae 101-120 | Mappa del sito


Torna ai contenuti | Torna al menu