Menu principale:

nerio235.it


Vai ai contenuti

Pagina 76

historiae 56-80

Abrupta undique spe Vitellianus miles transiturus in partes,id quoque non sine decore,sed sub signis vexilisque in subiectos Narniae campos descendere.Flavianus exercitus,ut ad proelium intentus ornatusque,densis circa viam ordinibus adstiterat.Accepti in medium Vitelliani,et circumdatos Primus Antonius clementer adloquitur;pars Narniae,pars Interamnae subsistere iussi.Relictae simul e victricibus legiones,neque quiescentibus graves et adversus contumaciam validae.Non omisere per eos dies Primus ac Varus crebris nuntiis salutem et pecuniam et secreta Campaniae obferre Vitellio,si positis armis seque ac liberos suos Vespasiano permisisset.In eundem modum et Mucianus composuit epistulas;quibus plerumque fidere Vitellius ac de numero servorum,electione litorum loqui,tanta torpedo invaserat animum,ut,si principem eum fuisse ceteri non meminissent,ipse oblivisceretur.
208
Perse le speranze da ogni parte, i soldati vitellianimessi in condizione di arrendersi,ciò anche non senza onore,ma con le insegne e gli stendardi scesero nei sottostanti campi di Narnia.L’esercito flaviano,attento e vestito come in battaglia,assisteva con fitte schiere intorno alla strada.I Vitelliani ricevuti in mezzo,e Primus Antonius con clemenza parla agli accerchiati;parte comandati di fermarsi a Narnia,parte a Interamnia.Insieme dislocate alcune delle legioni vincitrici;né offensive verso gli arresi e forti contro l’arroganza.In quei giorni Primus e Varus non smisero con frequenti lettere di offrire a Vitellius salvezza e denaro e luoghi appartati in Campania,se deposte le armi si fosse consegnato lui e i figli suoi.Nel medesimo modo anche Mucianus scrisse delle lettere;delle quali Vitellius perlopiù si fidava e parlava del numero di schiavi,della scelta delle spiagge,-tanto torpore l’aveva invaso che se gli altri non gli avessero ricordato di essere principe,lui stesso se ne sarebbe dimenticato-.

At primores civitatis Flavium Sabinum praefectum urbis secretis sermonibus incitabant,victoriae famaeque partem capesseret:esse illi proprium militem cohortium urbanarum,nec defuturas vigilum cohortes,servitia ipsorum,fortunam partium,et omnia prona victoribus:ne Antonio Varoque de gloria concederet.Paucas Vitellio cohortes et maestis undique nuntiis trepidas;populi mobilem animum et,si ducem se praebuisset,easdem illas adulationes pro Vespasiano fore:ipsum Vitellium ne prosperis quidem parem,adeo ruentibs debilitatum.Gratiam patrati belli penes eum,qui urbem occupasset:id Sabino convenire,ut imperium fratri reservaret,id Vespasiano,ut ceteri post Sabinum haberentur.
209
Ma i leaders della società incitavano con secreti colloqui Flavius Sabinus governatore della città perché partecipasse alla vittoria e alla fama:-che i soldati dei reparti urbani dipendevano da lui,né che i reparti dei vigili si sarebbero defilati, che i propri schiavi,che la buona sorte del partito e tutto a favore dei vincitori:non lasciasse la gloria a Antonius e Varus.Che pochi i plotoni di Vitellius e timidi per le tristi dovunque notizie;che il popolo volubile e che se lui si fosse proposto come guida,quelle stesse adulazioni sarebbero state per Vespasianus:che lo stesso Vitellius neanche nella fortuna all’altezza,certamente impotente di fronte alla rovina.Che la gratitudine della fine della guerra per lui che si era impadronito della città:che ciò conveniva a Sabinus ,di riservare il potere al fratello,ciò a Vespasianus che tutti gli altri rimanessero dietro Sabinus.

Haudquaquam erecto animo eas voces accipiebat,invalidus senecta;sed erant qui occultis suspicionibus incesserent,tamquam invidia et aemulatione fortunam fratris moraretur.Namque Flavius Sabinus aetate prior privatis utriusque rebus auctoritate pecuniaque Vespasianum anteibat,et credebatur adfectam eius fidem parce iuvisse domo agrisque pignori acceptis;unde,quamquam manente in speciem concordia,offensarum operta metuebantur.Melior interpretatio,mitem virum abhorrere a sanguine et caedibus,eoque crebris cum Vitellio sermonibus de pace ponendisque per condicionem armis agitare.Saepe domi congressi,postremo in aede Apollinis,ut fama fuit,pepigere verba vocesque duos testes habebant,Cluvium Rufum et Silum Italicum:voltus procul visentibus notabantur,Vitellii proiectus et degener,Sabinus non insultans et miseranti propior
210
Nient’affatto convinto, ascoltava questi suggerimenti,indebolito dall’età;ma c’erano quelli che lo accusavano di oscure trame come se rimanesse passivo per invidia e gelosia della fortuna del fratello.E infatti Flavius Sabinus più anziano d’età nelle faccende private di entrambi superava Vespasianus per autorità e denaro,e si diceva che con parsimonia si fosse adoperato a risolvere l’indebitamento di quello, accettati in garanzia casa e terreni ;donde,per quanto vigente una concordia di facciata,si temevano nascoste ripicche per lo sgarbo.-Migliore ipotesi che l’uomo mite avversasse il sangue e le morti,e perciò con frequenti colloqui con Vitellius trattasse la pace e la resa delle armi per accordo.Spesso convenuti a casa,infine nel tempio di Apollo,come fu riportato avevano due testimoni che registravano parole e voci,Cluvius Rufus e Silus Italicus.
Era scrutato dai presenti discosti il volto di Vitellius,afflitto e sformato,Sabinus non ingiurioso e quasi misericordioso.


Home Page | Introduzione | historiae 4-30 | historiae 31-55 | historiae 56-80 | historiae 81-100 | historiae 101-120 | Mappa del sito


Torna ai contenuti | Torna al menu