Menu principale:

nerio235.it


Vai ai contenuti

Pagina 78

historiae 56-80

Praevenerat rumor .iurari ab eo imperium,scripseratque Flavius Sabinus cohortium tribunis,ut militem cohiberent.Igitur tamquam omnis res publica in Vespasiani sinum cesseret,primores senatus et plerique equestris ordinis omnisque miles urbanus et vigiles domum Flavii Sabini complevere.Illuc de studiis volgi et minis Germanicarum cohortium adfertur.Longius iam progressus erat,quam ut regredi posset;et suo quisque metu,ne disiectos eoque minus validos Vitelliani consectarentur,cunctantem in arma impellebant;sed quod in eius modi rebus accidit,consilium ab omnibus datum est,periculum pauci sumpsere.Circum lacum Fundani descendentibus,qui Sabinum comitabantur,armatis occurrunt promptissimi Vitellianorum.Modicum ibi proelium improviso tumultu,sed prosperum Vitellianis fuit.Sabinus re trepida,quod tutissimum e praentibus,arcem Capitolii insedit mixto milite et quibusdam senatorum equitumque,quorum nomina….tradere haud promptum est,quoniam victore Vespasiano multi id meritum erga partes simulavere.
214
Si era sparsa la voce che avesse rinunciato al potere,allora Flavius Sabinus aveva scritto ai comandanti dei reparti di tenere in consegna i militari.Quindi come se tutta l’amministrazione statale fosse caduta nelle mani di Vespasianus,i senatori più importanti e la maggior parte della alta borghesia e tutta la milizia cittadina e i vigili avevano riempito la casa di Flavius Sabinus.Là si ha notizia dei sentimenti popolari e delle minacce dei reparti germanici.Ormai si era avanzati troppo oltre perché si potesse ritornare indietro,e tutti con la propria paura, spingevano l’esitante Sabinus a prendere le armi affinchè i Vitelliani non li raggiunsessero divisi e perciò più indifesi,-ma poiché ciò accadde,il suggerimento fu dato da tutti,il pericolo pochi l’affrontarono.Intorno al laghetto dei Fundani, i Vitelliani più energici vanno incontro agli armati che nella discesa accompagnavano Sabinus.Lì piccola la battaglia nell’improvvisato scontro,ma fu favorevole ai Vitelliani.Sabinus, nella difficile situazione,s’insediò sulla rocca del Capitolium,la scelta più sicura al momento,con soldati misti e alcuni senatori e elementi dell’alta borghesia,i cui nomi non è agevole tramandare poiché , vincitore Vespasianus ,molti s’inventarono questo merito di fronte al partito.

Subierunt obsidium etiam feminae,inter quas maxime insignis Verulana Gratilla,neque liberos neque propinquos,sed bellum secuta.Vitellianus miles socordi custodia clausos circumdedit;eoque concubia nocte suos liberos Sabinus et Domitianum fratris filium in Capitolium accivit,misso per neglecta ad Flavianos duces nuntio,qui circumsideri ipsos et,ni subveniretur,artas res nuntiaret.Noctem adeo quietam egit,ut digredi sine noxa potuerit;quippe miles Vitellii adversus pericula ferox,laboribus et vigiliis parum intentus erat,et hibernus imber repente fusus oculos auresque impediebat.Luce prima sabinus,antequam in vicem hostilia coeptarent,Cornelium Martialem e primipilaribus ad Vitellium misit cum mandatis et questu,quod pacta turbarentur:simulationem prorsus et imaginem deponendi imperii fuisse ad decipiendos tot inlustres viros.
215
Subirono l’assedio anche delle femmine,tra le quali principalmente famosa Verulana Gratilla,non dei figli né dei parenti,ma della guerra seguace.I soldati vitelliani circondarono gli assediati con una blanda vigilanza,perciò a notte fonda Sabinus chiamò al Capitolium i suoi figli e Domitianus figlio del fratello.
-Mandata una staffetta ,in mezzo alla trascuratezza, ai comandanti flaviani,per riferire che loro stessi circondati e che se non si correva in aiuto, la situazione disperata- .La notte fu così quieta che avrebbe potuto allontanarsi senza danno,poiché i soldati vitelliani feroci di fronte al pericolo ,poco attenti erano nelle consegne e nella guardia e la pioggia invernale improvvisamente venuta giù ostacolava la vista e l’udito.

Luce prima Sabinus,antequam in vicem hostilia coeptarent,Cornelium Martialem e primipilaribus ad Vitellium misit cum mandatis et questu,quod pacta turbarentur:simulationem prorsus et imaginem deponendi imperii fuisse ad decipiendos tot inlustres viros.Cur enim e rostris fratris domum,imminentem foro et inritandis hominum oculis,quam Aventinum et penates uxoris petisset?Ita privato et omnem principatus speciem vitanti convenisse.Contra Vitellium in Palatium,in ipsam imperii arcem regressum;inde armatum agmen emissum,stratam innocentium caedibus celeberrimam urbis partem,ne Capitolio quidem abstineri.Togatum nempe se et unum e senatoribus:dum inter Vespasianum ac Vitellium proeliis legionum,captivitatibus urbium,deditionibus cohortium iudicatur,iam Hispaniis German.isque et Britannia desciscentibus,fratrem Vespasiani mansisse in fide,donec ultro ad condiciones vocaretur.Pacem et concordiam victis utilia,victoribus tantum pulchra esse.Si conventionis paeniteat,non se,quem perfidia deceperit,ferro peteret,non filium Vespasiani vix puberem-quantum occisis uno sene et uno iuvene profici?-iret obviam legionibus et de summa rerum illic certaret:cetera secundum eventum proelii cessura.Trepidus ad haec Vitellius pauca purgandi sui causa respondit,culpam in militem conferens,cuius nimio ardori imparem esse modestiam suam;et monuit Martialem,ut per secretam aedium partem occulte abiret,ne . militibus internuntius invisae pacis interficeretur:ipse neque iubendi neque vetandi potens non iam imperator,sed tantum belli causa erat.
216
Alle prime luci Sabinus,prima che iniziassero le reciproche ostilità,mandò la guardia scelta Cornelius Martialis con la protesta che i patti non venivano rispettati e con un mandato:che proprio la simulazione e la figura di deporre il potere era stata fatta per ingannare tanti illustri personaggi.Perchè infatti dai Rostri era andato verso la casa del fratello, affacciata sul foro e agli sguardi curiosi degli uomini ,invece che sull’Aventinus e al focolare della moglie?Così a un privato cittadino e dimessosi da ogni forma di governo si addiceva.Invece Vitellius rientrato al Palatius,nella stessa cittadella del potere;-quindi mandata una schiera d’armati,la più famosa parte della città lastricata di cadaveri d’innocenti,neanche dal Capitolium s’era tenuta lontano.Egli((Sabinus)) era Romano e uno dei senatori ,diavolo:-mentre fra Vespasianus e Vitellius il giudizio è riposto nei combattimenti degli eserciti,nelle capitolazioni delle città,nella resa dei reparti,con ormai le Hispaniae e le Germaniae e la Britannia ribelli,il fratello di Vespasiano si era mantenuto leale,finchè non era stato chiamato spontaneamente alla trattativa.La pace e la concordia utili ai vinti,per i vincitori erano solamente un bel gesto.Se si pentiva degli accordi,non cercasse con le armi Sabinus,che dalla malafede era stato ingannato,non il figlio di Vespasianus appena maggiorenne,-quanta utilità dalle uccisioni di un vecchio e di un giovane?-andasse contro l’esercito e lì combattesse per il supremo potere:tutto il resto sarebbe venuto di conseguenza, secondo l’esito della battaglia.
Timoroso Vitellius a queste parole rispose brevemente per discolparsi,dando la colpa ai militari,al cui eccessivo ardore la sua moderazione non bastava;e consigliò Martialis di uscire di soppiatto attraverso le parti meno in vista dell’edificio affinchè il nunzio di una pace malvista non fosse ucciso dai soldati,lui stesso non più imperatore nè in grado di comandare né di vietare,ma solamente la causa della guerra era.


Home Page | Introduzione | historiae 4-30 | historiae 31-55 | historiae 56-80 | historiae 81-100 | historiae 101-120 | Mappa del sito


Torna ai contenuti | Torna al menu