Menu principale:

nerio235.it


Vai ai contenuti

Pagina 35

historiae 31-55

Titus spectata opulentia donisque regum quaeque alia laetum antiquitatibus Graecorum genus incertae vetustati adfingit,de navigatione primum consuluit,postquam pandi viam et mare prosperum accepit,de se per ambages interrogat caesis compluribus hostiis.Sostratus,sacerdotis id nomen erat,ubi laeta et congruentia exta magnisque consultis adnuere deam videt,pauca in praesens et solita respondens,petito secreto futura aperit.Titus aucto animo ad patrem pervectus suspensis provinciarum et exercituum mentibus ingens rerum fiducia accessit.Profligaverat bellum Iudaicum Vespasianus,obpugnatione Hierosolymorum reliqua,duro magis et arduo opere ob ingenium montis et pervicaciam superstitionis quam quo satis virium obsessis ad tolerandas necessitates superesset;tres,ut supra memoravimus,ipsi Vespasiano legiones erant,exercitae bello,quattuor Mucianus obtinebat in pace,sed aemulatio et proximi exercitus gloria depulerat segnitiam,quantumque illis roboris discrimina et labor,tantum his vigoris addiderat integra quies et inexperti belli ardor;auxilia utrique cohortium alarumque et classes regesque ac nomen dispari fama celebre.
83
Titus ammirata la ricchezza e i doni dei re e tutte quelle altre cose che la razza dei Greci,propensa all’antiquariato,attribuisce a un’incerta antichità,per primo si consultò sulla navigazione,dopochè seppe che il viaggio era sgombro e il mare propizio,sacrificati parecchi animali, in modo contorto chiede di sé.Sostratus,questo era il nome del prete,quandovede le viscere favorevoli e non in disaccordo e la dea annuire con evidenti segnali,mentre al momento risponde brevemente e come al solito,appartatisi svela il futuro.Titus giunto sollevato presso il padre, pieno di entusiasmo contagiò le incerte menti dei provinciali e degli eserciti.Vespasiano terminava la guerra giudaica,lasciando indietro l’espugnazione di Hierosolyma,impresa difficile e ardua più per la natura della montagna e l’ostinazione della fede che per il numero di forze rimaste agli assediati per resistere alle difficoltà;tre come sopra ricordammo le legioni dello stesso Vespasianus,addestrate alla guerra,quattro inattive comandava Mucianus,ma l’emulazione e la gloria del vicino esercito aveva cacciato l’inerzia,e quanto in quelle il pericolo e la fatica avevano aumentato la robustezza,così in queste la completa pace e l’ardore della non combattuta guerra ,l’entusiasmo;a entrambi reparti e cavalleria alleati ,navi e re e famosi con differente reputazione.

Vespasianus acer militiae anteire agmen,locum castris capere,noctu diuque consilio ac,si res posceret,manu hostibus obniti,cibo fortuito,veste habituque vix a gregario milite discrepans;prorsus ,si avaritia abesset,antiquis ducibus par.Mucianum e contrario magnificentia et opes et cuncta privatum modum supergressa extollebant;aptior sermone,dispositu provisusque civilium rerum peritus,egregium principatus temperamentum,si demptis utriusque vitiis solae virtutes miscerentur.Ceterum hic Syriae,ille Iudaeae prepositus,vicinis provinciarum administrationibus invidia discordes,exitu demum Neronis positis odiis in medium consuluere,primum per amicos,dein,praecipua concordiae fides,Titus prava certamina communi utilitate aboleverat,natura atque arte compositus adliciendis etiam Muciani moribus.Tribuni centurionesque et volgus militum industria licentia,per virtutes per voluptates,ut cuique ingenium adsciscebantur.
84
Vespasianus energico,precedeva l’esercito,sceglieva il luogo dell’accampamento,di giorno e di notte sui piani di guerra e se serviva,personalmente assaliva i nemici ,per il pasto occasionale,per i vestiti e l’ aspetto poco dissimile dal fante,assolutamente uguale agli antichi comandanti,se l’avidità fosse stata assente.Al contrario la nobiltà,le ricchezze e tutte le cose eccedenti una vita da privato cittadino, innalzavano Mucianus,assai pronto nel parlare,esperto dell’ordinamento e accorto sul civile,ottima la miscela per il potere,se sottratti i difetti di entrambi le sole qualità si fossero forgiate.Tuttavia questo alla Syria,quello alla Iudea comandati,in disaccordo per l’invidia tra vicine amministazioni provinciali ,solamente morto Nero,deposto il rancore,si vennero incontro,prima tramite gli amici,poi Titus, principale artefice dell’accordo, aveva abolito le stupide contese di fronte alla comune utilità,per natura e talento adatto a guadagnarsi anche le simpatie di Mucianus.I tribuni,i centurioni e i soldati erano scelti con operosità,con arbitrio,per le virtù,per le brame,in base alla natura di ciascuno.

Antequam Titus adventaret,sacramentum Othonis acceperat uterque exercitus,pernicibus,ut adsolet ,nuntiis, et tarda mole civilis belli,quod longa concordia quietus Oriens tunc primum parabat.Namque olim validissima inter se civium arma in Italia Galliave viribus Occidentis coepta;et Pompeio,Cassio,Bruto,Antonio,quos omnes trans mare secutum est civile bellum,haud prosperi exitus fuerant;auditique saepius in Syria Iudaeaque Caesares quam inspecti.Nulla seditio legionum,tantum adversus Parthos minae,vario eventu;et proximo civili bello turbatis aliis inconcussa ibi pax,dein fides erga Galbam.Mox,ut Othonem et Vitellium scelestis armis res Romanas raptum ire volgatum est,ne penes ceteros imperii praemia,penes ipsos tantum servitii necessitas esset,fremere miles et vires suas circumspicere;septem legiones statim et cum ingentibus auxiliis Syria Iudaaeque,inde continua Aegyptus duaeque legiones,hinc Cappadocia Pontusque et quidquid castrorum Armeniis praetenditur;Asia et ceterae provinciae nec virorum inopes et pecunia opulentae,quantum insularum mari cingitur et parando interim bello secundum tutumque ipsum mare
85
Prima che Titus fosse ritornato,entrambe le armate avevano giurato per Otho,rapide le notizie,come al solito,e lenta la macchina della guerra civile,che dopo una lunga concordia il quieto Oriente allora per la prima volta affrontava;e infatti iniziate anticamente la violentissime guerre tra cittadini in Italia o in Gallia dalle forze dell’Occidente e a Pompeius,Cassius,Brutus,Antonius,che tutti la guerra civile incalzò oltre il mare,non erano state di buona riuscita,e più spesso sentito dire dei Cesari, in Syria e Iudea ,che visti.Nessun ammutinamento delle legioni,solo minacce contro i Parti,con vario risultato, coinvolti nella vicina lotta civile gli altri ,lì una pace indiscussa,poi fedeltà in Galba.Ora,come si divulgò che Otho e Vitellius con lotte scellerate stavano conducendo alla rovina l’interesse pubblico,i soldati paventavano ad alta voce che agli altri i vantaggi della vittoria,a loro solo i disagi della servitù,e le proprie forze analizzavano:al momento sette legioni e molte forze alleate siriache e giudee,lì confinante l’Aegyptus e due legioni,qui la Cappadocia e il Pontus e tutti gli avamposti che si allungavano nell’Armenia,l’Asia e le altre province non prive di uomini e piene di denaro,la totalità delle isole circondate dal mare; e preparandosi a una guerra lo stesso mare favorevole ed una sicurezza .


Home Page | Introduzione | historiae 4-30 | historiae 31-55 | historiae 56-80 | historiae 81-100 | historiae 101-120 | Mappa del sito


Torna ai contenuti | Torna al menu