Menu principale:

nerio235.it


Vai ai contenuti

Pagina 39

historiae 31-55

Uxorem quoque eius Saloninam,quamquam in nullius iniuriam insignis equo ostroque veheretur,tamquam laesi gravabantur,insita mortalibus natura recentem aliorum felicitatem acribus oculis introspicere modumque fortunae a nullis magis exigere,quam quos in aequo viderunt;Caecina Padum transgressus,temptata Othonianorum fide per conloquium et promissa,isdem petitus,postquam pax et concordia speciosis et inritis nominibus iactata sunt,consilia curasque in obpugnationem Placentiae magno terrore vertit,gnarus,ut initia belli provenissent,famam in cetera fore.Sed primus dies impetu magis quam veterani exercitus artibus transactus,aperti incautique muros subiere,cibo vinoque praegraves.
99
Anche sua moglie Salonina maldigerivano,come se insultati,sebbene si spostasse senza offesa per alcuno vistosa per il cavallo e la porpora ,connaturato colla natura umana di osservare con occhi critici la recente prosperità degli altri e da nessuno esigere di più un limite nella fortuna che da chi videro di pari livello;Caecina oltrepassato il Padum,sondata la fedeltà degli Othoniani con colloqui e promesse,lui stesso interpellato,dopochè la pace e la concordia furono trattati come nomi vani e appariscenti,rivolse la strategia e le attenzioni all’assedio di Placentia, con grande terrore,conscio che come fosse andato l’inizio della guerra ,la fama sarebbe rimasta sulle future azioni.Ma il primo giorno fatto più di slancio che di mestiere da parte del veterano esercito,satolli di cibo e di vino si accostarono indifesi e imprudenti alle mura.

In eo certamine pulcherrimum amphitheatri opus,situm extra muros,conflagravit,sive ab obpugnatoribus incensum,dum faces et glandes et mssilem ignem in obsessos iaculantur,sive ab obsessis,dum regerunt.Municipale volgus,pronum ad suspiciones,fraude inlata ignis alimenta credidit a quibusdam ex vicinis coloniis invidia et aemulatione,quod nulla in Italia moles tam capax foret;quocumque casu accidit,dum atrociora metuebantur,in levi habitum; reddita securitate,tamquam nihil gravius pati potuissent,maerebant;ceterum multo suorum cruore pulsus Caecina et nox parandis operibus absumpta.Vitelliani pluteos cratesque et vineas subfodiendis muris protegendisque obpugnatoribus,Othoniani sudes et immensas lapidum ac plumbi aerisque moles perfringendis obruendisque hostibus expediunt.Utrimque pudor,utrimque gloria et diversae exhortationes hinc legionum et Germanici exercitus robur,inde urbanae militiae et praetoriarum cohortium decus attollentium;illi ut segnem et desidem et circo ac theatris corruptum militem,hi peregrinum et externum increpabant,simul Othonem ac Vitellium celebrantes culpantesve uberioribus inter se probris quam laudibus stimulabantur
100
In questa contesa bruciò il bellissimo manufatto dell’amfiteatro,posto fuori le mura,o incendiato dagli assalitori,mentre lanciavano contro gli assediati torce e palle e proiettili di fuoco,oppure dagli assediati,mentre le rilanciavano.I paesani,facili al sospetto,crededdero che i combustibili fossero stati portati coll’inganno da qualcuna delle colonie vicine per gelosia e rivalità,che nessun edificio era tanto capace in Italia;in qualunque modo avvenne,mentre situazione più feroci si temevano,valutato di secondaria importanza; ritornata la sicurezza,si lamentavano come se nulla di più grave avessero potuto subire.Daltronde Caecina respinto con molto sangue dei suoi e la notte consumata nel preparare le opere.I Vitelliani approntano plutei,crates e vinea per scalzare i muri,proteggersi dai difensori,gli Othoniani pertiche e enormi masse di pietre e piombo e bronzo per schiacciare e seppellire i nemici.Orgoglio da entrambe le parti,da entrambi le parti gloria e diversi gli incoraggiamenti degli urlatori,lì la forza delle legioni e dell’armata germanica,qui la nobiltà della milizia urbana e dei reparti del pretorio;quelli li schernivano come militari pigri e imbelli rovinati dal circo e dai teatri,questi come forestieri e estranei,ugualmente esaltando o incolpando Otho e Vitellius ,si stimolavano tra sè con più copiosi rimproveri che con lodi.

Vixdum orto die plena propugnatoribus moenia,fulgentes armis virisque campi,densum legionum agmen,sparsa auxiliorum manus altiora murorum sagittis aut saxis incessere,neglecta aut aevo fluxa comminus adgredi.Ingerunt desuper Othoniani pila librato magis et certo ictu adversus temere subeuntes cohortes Germanorum,cantu truci et more patrio nudis corporibus super umeros scuta quatientium.Legionarius pluteis et cratibus tectus subruit muros,instruit aggerem,molitur portas;contra praetoriani dispositos ad id ipsum molares ingenti pondere ac fragore provolvunt.Pars subeuntium obruti,pars confixi et exsangues aut laceri,cum augeret stragem trepidatio eoque acrius e moenibus volnerarentur,rediere infracta partium fama,et Caecina pudore coeptae temere obpugnationis,ne inrisus ac vanus isdem castris adsideret,traiecto rursus Pado Cremonam petere intendit.Tradidere sese abeunti Turullius Cerialis cum compluribus classicis et Iulius Briganticus cum paucis equitum,hic praefectus alae in Batavia genitus,ille primipilaris et Caecinae haud alienus,quod ordines in Germania duxerat.
101
Appena sorto il giorno le mura piene di difensori,i campi sfolgoranti di armi e uomini,fitto lo schieramento delle legioni,le truppe degli alleati sparpagliate colpivano con sassi e frecce le parti più alte delle mura,quelle abbandonate e rovinate dal tempo assalivano da presso..Gli Othoniani da sopra scagliavano i giavellotti con un tiro più equilibrato e sicuro contro i reparti di Germani alla rinfusa ammassati di sotto,dal canto minaccioso e coi corpi nudi secondo l’usanza natia e scuotendo gli scudi sopra le spalle.Il legionario protetto dai plutei e dai crates mina i muri,costruisce un terrapieno,abbatte le porte;di contro i pretoriani fanno rotolare massi a ciò disposti di grande peso e con fragore.Parte dei sottostanti schiacciati,parte trafitti e dissanguati o mutilati,e mentre la confusione aumentava il massacro,così con più accanimento erano colpiti dalle mura,si ritirarono infranta la fama della fazione e Caecina con la vergogna di un assedio iniziato in modo dilettantesco,per non acquartierarsi negli stessi accampamenti deriso e frustrato,traversato di nuovo il Padum,decise di andare a Cremona.Si consegnarono a lui in ritirata, Turullius Cerialis con molti marinai e Iulius Briganticus con pochi cavalieri,questo prefetto della cavalleria nato in Batavia,quello centurione primipilo e a Caecina non avverso,poiché aveva comandato reparti in Germania.

Spurinna comperto itinere hostium defensam Placentiam,quaeque acta et quid Caecina pararet,Annium Gallum per litteras docet;Gallus legionem primam in auxilium Placentiae ducebat,diffisus paucitati cohortium,ne longius obsidium et vim Germanici exercitus parum tolerarent.Ubi pulsum Caecinam pergere Cremonam accepit,aegre coercitam legionem et pugnandi ardore usque ad seditionem progressam Bedriaci sistit.Inter Veronam Cremonamque situs est vicus duabus iam Romanis cladibus notus infaustusque.Isdem diebus a Martio Macro haud procul Cremona prospere pugnatum;namque promptus animi Martius transvectos navibus gladiatores in adversam Padi ripam repente effudit,turbata ibi Vitellianorum auxilia,et ceteris Cremonas fugientibus caesi qui restiterant.Sed repressus vincentium impetus,ne novis subsidiis firmati hostes fortunam proelii mutarent.Suspectum id Othonianis fuit,omnia ducum facta prave aestimantibus;certatim,ut quisque animo ignavus,procax ore,Annium Gallum et Suetonium Paulinum et Marium Celsum-nam eos quoque Otho praefecerat-variis criminibus incessebant.Acerrima seditionum ac discordiae incitamenta,interfectores Galbae,scelere et metu vecordes,miscere cuncta,modo palam turbidis vocibus,modo occultis ad Othonem litteris,qui humillimo cuique credulus,bonos metuens trepidabat,rebus prosperis incertus et inter adversa melior.Igitur Titianum fratrem accitum bello praeposuit.
102
Spurinna saputo l’itinerario avverte Annius Gallus con lettere della difesa di Placentia,di ogni fatto e di quello che preparava Caecina;Gallus conduceva la prima legione in aiuto di Placentia,timoroso che per la scarsità dei reparti poco reggessero un assedio più lungo e la forza dell’armata germanica.Quando apprese che Caecina,respinto, si dirigeva a Cremona,fermò a Bedriacus la legione a stento controllata e per l’ansia di combattere quasi pronta alla rivolta.Il borgo è posto tra Verona e Cemona,già noto e sfortunato per due sconfitte dei Romani.Negli stessi giorni non lontano da Cremona da Martius Macrus vittoriosamente guerreggiato;e infatti l’energico Martius traghettati i gladiatori sulla ripa opposta del Padum rapidamente dilagò,ivi scompigliati gli alleati dei Vitelliani e, uccisi quelli che avevano resistito ,tutti gli altri fuggendo a Cremona.Ma bloccato l’assalto dei vincitori,perché i nemici rafforzati da nuovi aiuti non mutassero il buon esito della battaglia.Ciò fu sospetto agli Othoniani diffidenti verso tutte le azioni dei generali;a gara appena che uno era ozioso,insolente,accusavano di svariati crimini Annius Gallus e Suetonius Paulinus e Marius Celsus-infatti anche questi Otho aveva posto al comando-.Fortissime le incitazioni alla rivolta e alla discordia,gli assassini di Galba,fuori di sè per il delitto e per la paura,muscinavano tutto,ora apertamente con torbidi discorsi,ora con segrete lettere a Otho,che credulone verso tutti i più meschini,timoroso delle brave persone,s’innervosiva,insicuro nei momenti felici e più a suo agio nell’avversità.Quindi fatto venire il fratello Titianus lo mise a capo della guerra.

Interea Paulini et Celsi ductu res egregie gestae.Angebant Caecinam nequiquam omnia coepta et senescens exercitus sui fama.Pulsus Placentia,caesis nuper auxiliis,etiam per concursum exploratorum,crebra magis quam digna memoratu proelia,inferior,propinquante Fabio Valente,ne omne belli decus illuc concederet,reciperare gloriam avidius quam consultius properabat.Ad duodecimum a Cremona(locus Castorum vocatur) ferocissimos auxiliarium imminentibus viae lucis occultos componit:equites procedere longius iussi et inritato proelio sponte refugi festinationem sequentium elicere,donec insidiae coorerentur.Proditum id Othonianis ducibus et curam peditum Paulinus,equitum Celsus sumpsere.Tertiae decimae legionis vexillum,quattuor auxiliorum cohortes et quingenti equites in sinistro locantur;aggerem viae tres praetoriae cohortes altis ordinibus obtinuere;dextra fronte prima legio incessit cum duabus auxiliaribus cohortibus et quingentis equitibus,super hos ex praetorio auxiliisque mille equites,cumulus prosperis aut subsidium laborantibus,ducebantur.


Home Page | Introduzione | historiae 4-30 | historiae 31-55 | historiae 56-80 | historiae 81-100 | historiae 101-120 | Mappa del sito


Torna ai contenuti | Torna al menu