Menu principale:

nerio235.it


Vai ai contenuti

Pagina 93

historiae 81-100

Eduxerant Batavi turrim duplici tabulato,quam praetoriae portae(is aequissimus locus)propinquantem promoti contra validi asseres et incussae trabes perfregere multa superstantium pernicie,pugnatumque in perculsos subita et prospera eruptione;simul a legionariis peritia et arte praestantibus plura struebantur.Praecipuum pavorem intulit suspensum et nutans machinamentum,quo repente demisso praeter suorum ora singuli pluresve hostium sublime rapti verso pondere intra castra effundebantur.Civilis omissa obpugnandi spe rursus per otium adsidebat,nuntiis et promissis fidem legionum convellens.
256
I Batavi avevano fatto uscire una torre a due piani,che, avvicinandosi alla porta pretoria(era un luogo molto pianeggiante), robuste pertiche stese contro e colpi di travi, fracassarono, con molte perdite tra i soprastanti,e l’assalto contro i caduti con una improvvisa e fortunata sortita;inoltre dai legionari superiori per esperienza e tecnica molti apparati venivano costruiti.particolare timore creò un macchinario sospeso e ondeggiante,che subito buttato giù davanti alla faccia dei suoi,afferrati in alto uno solo o più nemici, dal peso girato erano fatti cadere dentro la fortezza.Civilis persa la speranza di assalire,di nuovo assediava senza attività,scuotendo la fedeltà delle legioni con messaggi e promesse.

Haec in Germania ante Cremonense proelium gesta,cuis eventum litterae Primi Antonii docuere,addido Caecinae edicto;et praefectus cohortis e victis,Alpinius Montanus,fortunam partium praesens fatebatur.Diversi hinc motus animorum:auxilia e Gallia,quis nec amor neque odium in partes,militia sine adfectu,hortantibus prafectis statim a Vitellio desciscunt:vetus miles cunctabatur.Sed adigente Hordeonio Flacco,instantibus tribunis,dixit sacramentum,non voltu neque animo satis adfirmans,et cum cetera iuris iurandi verba conciperent,Vespasiani nomen haesitantes aut levi murmure et plerumque silentio transmittebant.Lectae deinde pro contione epistulae Antonii ad Civilem suspiciones militum inritavere,tamquam ad socium partium scriptae et de Germanico exercitu hostiliter.
257
Queste azioni in Germania compiute prima della battaglia cremonensis,il cui esito una lettera di Primus Antonius dette conto,insieme a una ordinanza di Caecina;e un alto ufficiale dei vinti,Alpinius Montanus,di persona confermava la sorte del partito.Da qui diversi gli atteggiamenti;gli alleati della Gallia,militari svogliati,che non avevano né amore né odio per partiti,su sollecitazione dei comandanti defezionarono:
i soldati anziani esitarono,ma giurarono,su pressione dei comandanti ,avendo predisposto il giuramento Hordeonius Flaccus,non abbastanza convincenti né col viso né nell’atteggiamento,e pur pronunciando le restanti parole rituali,esitando sul nome di Vespasianus oppure lo facievano passare con un debole brontolio e per lo più in silenzio .
Quindi la lettura della lettera di Antonius a Civilis davanti all’adunata provocò i sospetti dei militari,come se scritta a un partner del partito e in modo ostile verso l’armata germanica.

Mox adlatis Geldubam in castra nuntiis eadem dicta factaque,et missus cum mandatis Montanus ad Civilem,ut absisteret bello neve externa armis falsis velaret:si Vespasianum iuvare adgressus foret,satis factum coeptis.Ad ea Civilis primo callide:post ub;post ubi videt Montanum praeferocem ingenio paratumque in res novas,orsus a questu periculisque,quae per quinque et viginti annos in castris Romanis exhausisset,<egregium>inquit<pretium laborum recepi,necem fratris et vincula mea et saevissimas huius exercitus voces,quibus ad supplicium petitus iure gentium poenas reposco.Vos autem Treviri ceteraeque servientium animae,quod praemium effusi totiens sanguinis exspectatis nisi ingratam militiam,immortalia tributa,virgas,secures et dominorum ingenia?En ego praefectus unius cohortis et Cannenefates Batavique,exigua Galliarum portio,vana illa castrorum spatia excidimus vel saepta ferro fameque premimus.Denique ausos aut libertas sequetur aut victi idem erimus>.Sic accensum,sed molliora referre iussum dimittit:ille ut inritus legationis redit,cetera dissimulans,quae mox erupere.
258
Poi passate le informazioni alla base di Gelbuda e stessi discorsi e fatti,e Montanus spedito in missione presso Civilis perché desse fine agli scontri e non nascondesse con finte guerre disegni ostili:se era disposto ad appoggiare Vespasianus,ormai fatto abbastanza.Civilis di fronte a ciò dapprima con accortezza,poi quando vide in Montanus uno orgoglioso e pronto alle novità,partendo da un lamento e dai pericoli,che aveva affrontato in venticinque anni di milizia con i Romani<ho ricevuto
>disse< una notevole ricompensa per le fatiche,l’uccisione del fratello e la mia prigionia e le crudelissime richieste di quest’armata,delle quali richiedo la condanna secondo il diritto dei popoli ,essendo pretese di pena di morte.Voi ,in verità,Treviri e altre anime servili,quale premio vi aspettate del sangue tante volte versato, se non una ingrata milizia,eterni tributi,bastoni,mannaie e la volontà dei padroni?Ecco io comandante di un unico plotone e i Cannefates e i Batavi,piccola parte delle Galliae,distruggiamo quegli abbandonati spazi delle basi militari oppure circondati li pressiamo col ferro e colla fame.Infine osando o verrà l’indipendenza, oppure vinti,nulla cambierà>Così congedò un Montanus eccitato, ma comandato di ammorbidire la risposta:quello ritornò come un ambasciatore insoddisfatto;nascondendo il resto,che poi venne fuori.

Civilis parte copiarum retenta veteranas cohortes et quod e Germanis maxime promptum adversus Voculam exercitumque eius mittit,Iulio Maximo et Claudio Victore,sororis suae filio,ducibus.Rapiunt in transitu hiberna alae Asciburgii sita;adeoque improvisi castra involavere,ut non adloqui,non pandere aciem Vocula potuerit.Id solum ut in tumultu monuit,subsignano milite media firmare;auxilia passim circumfusa sunt.Eques prorupit exceptusque compositis hostium ordinibus terga in suos vertit.Caedes inde,non proelium.Et Nerviorum cohortes,metu seu perfidia,latera nostrorum nudavere;sic ad legiones perventum,quae amissis signis intra vallum sternebantur,cum repente novo auxilio fortuna pugnae mutatur.Vasconum lectae a Galba cohortes ac tum accitae,dum castris propinquant,audito proeliantium clamore intentos hostis a tergo invadunt latioremque quam pro numero terrorem faciunt,aliis a Novaesio,aliis a Mogontiaco universas copias advenisse credentibus.Is error addid animos,et dum alienis viribus confidunt,suas recepere.Fortissimus quisque e Batavis,quantum peditum erat,funduntur:eques evasit cum signis captivisque,quos prima acie corripuerant.Caesorum eo die in partibus nostris maior numerus et imbellior,e Germanis ipsa robora.
259
Civilis,trattenuta una parte delle truppe,i plotoni di veterani e quei Germani più bellicosi spedì ,al comando di Iulius Maximus e Claudius Victor figlio di sua sorella,contro Vocula e il suo esercito.Depredano durante il cammino la base invernale della cavalleria sita ad Asciburgus;e a tal punto inaspettati piombano sulla base che Vocula non potè né esortare né schierarel’esercitoQuesto solo esortò quasi in mezzo a un parapiglia,che i legionari esperti rafforzassero il centro-le truppe ausiliari sparpagliate dapertutto.
La cavalleria irruppe e accolta dalle file serrate dei nemici ritornò indietro.Strage quindi,non combattimento.E i reparti dei Nervi,per paura o per slealtà,lasciarono scoperti i fianchi dei nostri;cosi si arrivò ai legionari,che perse le insegne erano macellati sul terrapieno,quando all’improvviso la sorte della lotta è mutato da un nuovo aiuto.Reparti di Vasconi raccolti da Galba e allora richiamati,mentre si avvicinavano alla base,sentito il fracasso dei combattenti attaccano alle spalle i nemici in lotta e provocano un terrore più grande del dovuto,alcuni credendo da Novaesium,altri che fosse arrivato l’esercito intero da Mogontiacum.Questo abbaglio diede fiato e mentre confidano in forze esterne,raccolsero le proprie.Tutti i più forti dei Batavi,tutta la fanteria,perirono:la cavalleria sfuggì con le insegne e i prigionieri che avevano fatto nella prima battaglia.
In questo giorno la maggior parte di caduti nella parte nostra ma la meno combattiva, nei Germani proprio il nerbo delle forze.


Home Page | Introduzione | historiae 4-30 | historiae 31-55 | historiae 56-80 | historiae 81-100 | historiae 101-120 | Mappa del sito


Torna ai contenuti | Torna al menu